Goździki to nierozkwitłe, zasuszone pąki kwiatowe drzewa goździkowego. Do Europy przybywają w beczkach, najczęściej wędrując z Zanzibaru. Jednak goździkowce hodowane są także w Indonezji, Kenii czy na Madagaskarze.

Goździki powinny być ciężkie i tłuste. Ich świeżość sprawdza się wrzucając goździki na wodę. Jeśli są świeże – zatoną.

 

Do czego?

Jako składnik wielu mieszanek przypraw, jako dodatek do wypieków cukierniczych, kompotów, konfitur, marynat.

 

Leczniczo:

Dla chorych na cukrzycę.

W chorobach woreczka żółciowego i wątroby, w chorobach nerek.

Olejek czarnuszkowy z dodatkiem olejku goździkowego (10%) zażyty na czczo wpływa przeciwpasożytniczo i żółciopędnie.

 

Napar goździkowy

1-2 łyżeczki rozdrobnionych goździków

1 szklanka wrzątku

Parzyć pod przykryciem, pić 1-3 razy dziennie po 100 ml (w mniejszych dawkach i częściej przy kaszlu, zapaleniu gardła, silnych zaburzeniach trawiennych).

 

Olejek goździkowy rozcieńczony olejem jadalnym (rzepakowym, słonecznikowym) – w stosunku 1:1 – wcierany w skórę złagodzi bóle reumatyczne, po urazach czy zmarznięciu. Poprawia ukrwienie.

 

Rozgryziony goździk złagodzi ból zęba. I odświeży oddech.

 

Właściwości:

Goździki zawierają olejek eteryczny – 16-20%, garbniki 12-22%, związki azotowe 4,7-7%, tłuszcze 5-10%, popiół 5-9%, włókno surowe 6-10%.

Uzyskuje się z nich olejek goździkowy – Oleum Caryophyllorum, który jest w ciągłej sprzedaży. Olejek goździkowy zawiera 70-90% eugenolu (75-88%) i acetyloeugeolu (4-15%), ponadto beta-kariofilen (5-14%).

(Visited 753 times, 1 visits today)